Μαλδίβες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 3°47′00″N 72°58′00″E / 3.7833°N 72.9667°E / 3.7833; 72.9667

Δημοκρατία των Μαλδιβών
ދިވެހިރާއްޖޭގެ ޖުމުހޫރިއްޔާ
Divehi Rājje ge Jumhuriyyā
Ντιβέχι Ράτζε γκε Τζουμχουρίγια'α

Σημαία

Εθνόσημο
Εθνικός ύμνος: Gavmii mi ekuverikan matii tibegen kuriime salaam
«Χαιρετούμε το έθνος μας με εθνική ενότητα»
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Η θέση των Μαλδίβων (πράσινο)
και μεγαλύτερη πόληΜαλέ
04°10′N 73°30′E / 4.167°N 73.500°E / 4.167; 73.500 (Μάλε)
Ντιβέχι
Προεδρική Δημοκρατία
Μοχάμετ Μουιζού
Χουσαΐν Μοχάμετ Λατίφ
Ανεξαρτησία από Ηνωμένο Βασίλειο
Ισχύον Σύνταγμα

26 Ιουλίου 1965
7 Αυγούστου 2008
 • Σύνολο
 • % Νερό
Ακτογραμμή

298 km2 (206η)
αμελητέο
644 km
Πληθυσμός
 • Απογραφή 2022 
 • Πυκνότητα 

382.751[1] (180η) 
1.284,4 κατ./km2 () 
ΑΕΠ (ΙΑΔ)
 • Ολικό  (2019)
 • Κατά κεφαλή 

8,608 δισ. $[2]  
23.154 $[2]  
ΑΕΠ (ονομαστικό)
 • Ολικό  (2019)
 • Κατά κεφαλή 

5,749 δισ. $[2]  
15.463 $[2]  
ΔΑΑ (2021)Αύξηση 0,747[3] (90η) – υψηλός
ΝόμισμαΡουφίγια (MRf)
(UTC +5)
Internet TLD.mv
Οδηγούν στααριστερά
Κωδικός κλήσης+960

Η Δημοκρατία των Μαλδιβών (Republic of Maldives) ή Μαλδίβες Νήσοι (Maldive Islands) είναι νησιωτική χώρα που συναποτελείται από ατόλες στον Ινδικό ωκεανό, νοτιοδυτικά της Ινδίας με έκταση 300 τ. χλμ. και πληθυσμό 382.751 [1] κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2022. Αποτελεί το μικρότερο σε πληθυσμό ασιατικό κράτος και επίσης το μικρότερο κράτος στον κόσμο όπου κυρίαρχη θρησκεία είναι το Ισλάμ. Ήταν βρετανικό προτεκτοράτο από το 1887 μέχρι την ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας τους στις 26 Ιουλίου του 1965. Έγιναν Δημοκρατία στις 11 Νοεμβρίου του 1968. Σήμερα αποτελούν παγκοσμίως υψηλό πόλο τουριστικής έλξης. Πρωτεύουσα και μοναδική πόλη είναι το Μαλέ.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα Μαλδίβες πιθανότατα προέρχεται από το Μάλε Ντιβέχι Ράτζε (Το Νησιωτικό Βασίλειο (υπό την εξουσία) του Μαλέ), που αποτελεί τοπική ονομασία των Μαλδιβών. Το νησιωτικό κράτος ήταν συνώνυμο με την πρωτεύουσά του, που ονομαζόταν Μαλεντίμπ και οι κάτοικοι ονομάζονταν Ντιβέ. Η λέξη «Ντιμπ» (στην αρχαία Ντιβέχι) σημαίνει νησιωτικό κράτος και η λέξη Ντιβές (Ντιβεχίν) σημαίνει νησιώτες (Μαλδιβιανοί). Οι Ολλανδοί, στη διάρκεια της αποικιοκρατικής περιόδου, αναφέρονταν στη χώρα με το όνομα Maldivische Eilanden. Η ασφαλέστερη εκδοχή είναι ότι η Νήσος Μαλδίβες (Maldive island) είναι η αγγλική απόδοση του τοπικού ονόματος, που ήταν σε χρήση την περίοδο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό μεταγράφηκε αργότερα σε Μαλδίβες.

Μερικοί λόγιοι στηρίζουν τη θεωρία ότι το όνομα Maldives προέρχεται από το σανσκριτικό mālādvīpa, που σημαίνει γιρλάντα νησιών,[4] ή από το mahilā dvipa, που σημαίνει «νησί των γυναικών»[5], δεδομένης της μητριαρχικής κοινωνίας που επικρατούσε στα νησιά πριν την έλευση του Ισλάμ. Τα προαναφερθέντα ονόματα δεν αναφέρονται σε λογοτεχνικά έργα, όμως σε σανσκριτικά κείμενα υπάρχουν αναφορές για τα «Εκατό Χιλιάδες Νησιά» (Λακσαντβίπα), που είναι παράγωγο όνομα. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει και το αρχιπέλαγος Τσάγκος αλλά και τις Νήσους Λακκαδίβων.[6]

Μερικοί Άραβες ταξιδευτές του Μεσαίωνα, όπως ο Ιμπν Μπατούτα αποκαλούσαν τα νησιά Μαχάλ Ντιμπιγιάτ από την αραβική λέξη Μαχάλ (παλάτι).[7] Με το όνομα αυτό αναφέρονται οι Μαλδίβες στην περγαμηνή που απεικονίζεται στο κρατικό έμβλημα της χώρας. Το κλασικό όνομα της χώρας στην υεμενίτικη γλώσσα είναι Ντιμπατζάτ.[8]

Το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης αναφέρει ότι η ετυμολογία της λέξης "Maldivians" προέρχεται από τη γλώσσα των Ταμίλ και το μαλαϊντίβου, με το «μαλάι» να σημαίνει βουνό και το «ντίβου» νησί. Ο Φιλοστόργιος, Έλληνας ιστορικός, γύρω στο 354 κάνει λόγο για κάποιον Διβοέα, του οποίου το νησί ονομαζόταν Δίβος (σημερινές Μαλδίβες).[9]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγκριτικές, γλωσσολογικές και πολιτιστικές μελέτες επιβεβαίωσαν ότι οι πρώτοι κάτοικοι των Μαλδιβών ήταν Δραβιδιανοί[10] από τις κοντινές ακτές, πιθανότατα ψαράδες από τις νοτιοδυτικές ακτές. Μια από τις κοινότητες ψαράδων ήταν αυτή του νησιού Γκριρααβάρου, που ισχυρίζονται ότι έλκουν την καταγωγή τους από το λαό των Ταμίλ[11] Με βάση μία θεωρία, οι νησιώτες του Γκιρααβάρου δεν ήταν οι μόνοι που κατοίκησαν πρώτοι τα νησιά. Στους αρχαίους μύθους αναφέρονται ως ιδρυτές. Επίσης, η άφιξη των Σινγκαλέζων με καταγωγή από τον εξόριστο πρίγκιπα Βιτζάγια και τους εκατοντάδες συντρόφων του, οι οποίοι έφτασαν στο νησί γύρω στα 543-483 π.Χ. Στην εποχή του βασιλιά Ασόκα εισήχθη ο βουδισμός ως θρησκεία και μέχρι το 12ο μ.Χ. αιώνα παρέμεινε αυτή.

Το ενδιαφέρον της Δύσης για τα αρχαιολογικά λείψανα των πρώιμων πολιτισμών των Μαλδιβών άρχισε με το έργο του Βρετανού αρμοστή στην Πολιτική Υπηρεσία της Κεϊλάνης, Χάρι Τσαρλς Πάρβις Μπελ, ο οποίος ναυάγησε στα νησιά το 1879. Από τότε επέστρεψε πολλές φορές με σκοπό να ερευνήσει τα αρχαία βουδιστικά ερείπια. Ειδικότερα μελέτησε τους αρχαίους σωρούς από χώμα (χαβίττα ή ουστουμπού, λέξεις που προέρχονται από την τσαϊτίγια ή στούπα) (στη γλώσσα Ντιβέχι ހަވިއްތަ) που βρίσκονται σε πολλές ατόλλες.

Οι πρώτοι βασιλείς των Μαλδιβών προώθησαν το βουδισμό και από την εποχή αυτή προέρχονται τα πρώτα γραπτά επιτεύγματα και τα πρώτα καλλιτεχνικά έργα γλυπτικής και αρχιτεκτονικής.Τον 11ο αιώνα η χώρα υποτάχθηκε στο βασίλειο των Τσόλα και από τα τέλη του 12ου αιώνα υπάρχουν γραπτές αναφορές για τον ασπασμό του Ισλάμ. Από το 1153 ως το 1968 ήταν σουλτανάτο και από το 1887 ως την ανεξαρτησία τους, οι Μαλδίβες ήταν προτεκτοράτο της Βρετανίας. Το 1953 υπήρξε μια μικρή απόπειρα εγκαθίδρυσης δημοκρατίας, ωστόσο σύντομα το σουλτανάτο εγκαθιδρύθηκε ξανά. Το 1959 οι κάτοικοι τριών νοτιότερων ατολλών εξεγέρθηκαν κατά της κεντρικής κυβέρνησης του Ιμπραχίμ Ναζίρ. Ιδρύθηκε η Ενωμένη Δημοκρατία των Σουβαδίβων και πρόεδρος εξελέγη ο Αμπντουλάχ Αφίφ. Πρωτεύουσα της δημοκρατίας ορίστηκε η Χιταντού.

Στις 25 Νοεμβρίου του 1965 η χώρα έγινε ανεξάρτητη από τη Βρετανία και το σουλτανάτο συνέχισε να υφίσταται για άλλα τρία έτη, υπό το Βασιλέα Μουχάματ Φαρίντ. Στις 11 Νοεμβρίου του 1968 καταργήθηκε η μοναρχία (προηγήθηκε δημοψήφισμα στις 15 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς) και η επίσημη ονομασία της χώρας από Νησιά Μαλδιβών έγινε Μαλδίβες. Περίπου πέντε χρόνια μετά, άρχισε να αναπτύσσεται τουριστικά το κράτος και να εκσυγχρονίζεται.

Το Νοέμβριο του 1988 ομάδα Μαλδιβιανών με επικεφαλής το Λούτφι πραγματοποίησαν απόπειρα πραξικοπήματος, χρησιμοποιώντας μισθοφόρους Ταμίλ από τη Σρι Λάνκα, με στόχο την ανατροπή του προέδρου Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ.Η κυβέρνηση ζήτησε τη βοήθεια της Ινδίας και στις 3 Νοεμβρίου του 1988 αποβιβάστηκαν Ινδοί αλεξιπτωτιστές στα νησιά. Εντός λίγων ωρών, το πραξικόπημα συνετρίβη αναίμακτα και ο Γκαγιούμ αποκαταστάθηκε στην εξουσία. Στην επιχείρηση, που είχε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Κάκτος», είχε λάβει μέρος και το Πολεμικό Ναυτικό της Ινδίας.

Στις 26 Δεκεμβρίου του 2004 οι Μαλδίβες επλήγησαν από το τσουνάμι που δημιουργήθηκε συνεπεία σεισμικής δόνησης στον Ινδικό. Σκοτώθηκαν συνολικά 108 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και 6 αλλοδαποί. Μεγάλες καταστροφές έγιναν συνολικά σε 57 νησιά και 14 εκκενώθηκαν συνολικά. Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι ζημίες στα νησιά (οικονομία και τουρισμός) ανήλθαν σε 400 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ή το 62% του ΑΕΠ. Τα μεγαλύτερα κύματα έφτασαν σε ύψος τα 14 μέτρα.

Γεωγραφία και κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χάρτης των Μαλδίβων

Οι είκοσι έξι ατόλες των Μαλδιβών περικλείουν ένα έδαφος με 1.192 νησίδες, εκ των οποίων 250 νησιά κατοικούνται. Η χώρα κατέχει το ρεκόρ της χαμηλότερης χώρας στον κόσμο, καθώς το μέγιστο επίπεδο του εδάφους είναι 2,3 μ. Στη διάρκεια του περασμένου αιώνα, η στάθμη της θάλασσας έχει ανεβεί περίπου κατά 20 εκατοστά. Μεγαλύτερη άνοδος της στάθμης των υδάτων θα απειλήσει την ύπαρξη των Μαλδιβών. Ο νέος πρόεδρος Μοχάμετ Νασίντ ετοιμάζει μακροπρόθεσμα σχέδια για μετακόμιση των κατοίκων της χώρας σε ασφαλέστερη περιοχή (Ινδία ή Σρι Λάνκα) σε μία προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ο ορατός κίνδυνος της υπερθέρμανσης του πλανήτη[12]. Έχοντας υπόψη αυτά, δε φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι η χώρα ήταν η πρώτη που υπέγραψε το Πρωτόκολλο του Κιότο για το κλίμα[13].

Η χαρτογράφηση των νησιών άρχισε από τους Βρετανούς, το 1834-36. Φτιάχτηκαν τρεις χάρτες από την Υδρογραφική Υπηρεσία του Βασιλικού Ναυτικού.

Το 2004 έπληξε ένα τσουνάμι τον Ινδικό Ωκεανό, έπειτα από ισχυρό σεισμό. Προκλήθηκαν εκτεταμένες καταστροφές στα σπίτια και στο περιβάλλον, ενώ πολλοί άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Η καταστροφή επέφερε μεγάλες αλλαγές στα νησιά, σε σημείο που έχει παραστεί ανάγκη να αλλάξει ο χάρτης του κράτους.

Στις 22 Απριλίου του 2008 ο πρόεδρος των Μαλδιβών, Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ έκανε έκκληση για περιορισμό των εκπομπών αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, προειδοποιώντας ότι η άνοδος της στάθμης των θαλασσών θα μπορούσε να βυθίσει το νησιωτικό κράτος του.[14]

Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι προστατεύουν τα νησιά από τις καταιγίδες και τα μεγάλα κύματα του Ινδικού Ωκεανού. Ο ωκεανός αυτός έχει μεγάλη επίδραση στο κλίμα της χώρας, καθώς απορροφά, αποθηκεύει και απελευθερώνει σταδιακά την τροπική ζέστη, Η ζέστη μετριάζεται περαιτέρω από τις δροσερές θαλάσσιες αύρες.

Η βλάστηση είναι περιορισμένη στα νησιά, καθώς υπάρχει υπερβολικό αλάτι στο έδαφος κοντά στην ακτή. Ελάχιστοι θάμνοι και καλλωπιστικά φυτά υπάρχουν στο νησί. Στο εσωτερικό του συναντώνται μακρόβια φυτά. Σχεδόν σε κάθε σημείο των νησιών βρίσκονται οι κοκοφοίνικες, το εθνικό φυτό των Μαλδιβών. Η περιορισμένη χλωρίδα αντισταθμίζεται από την πλούσια ζωική παρουσία στη θάλασσα.

Διακυβέρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία της χώρας έχει ταυτιστεί με το μονοπώλιο στην εξουσία του Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ. Το πρώτο Σύνταγμα άρχισε να ισχύει στις 2 Δεκεμβρίου του 1932 και το δεύτερο ψηφίστηκε στις 7 Αυγούστου του 2008. Ο Πρόεδρος εκλέγεται για πενταετή θητεία από το Κοινοβούλιο και η εκλογή αυτή επιβεβαιώνεται με ψήφο από το λαό. Αυτό γινόταν ως το 2008, με δημοψήφισμα. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 21 ετών και άνω. Στις 9 Μαΐου του 2009 διενεργήθηκαν οι πρώτες δημοκρατικές βουλευτικές εκλογές.

Εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2008[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Οκτωβρίου του 2008 διεξήχθησαν οι πρώτες προεδρικές εκλογές στην ιστορία της χώρας με δημοκρατικό σύστημα και τη συμμετοχή περισσοτέρων του ενός υποψηφίων.[15] Οι εκλογές θεωρήθηκαν δοκιμασία για το καθεστώς του Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ, του επί 30 χρόνια ηγέτη της χώρας[16]. Ένας από τους 5 ακόμα υποψηφίους, ο πρώην πολιτικός κρατούμενος, Μοχάμεντ Νασίντ από το Δημοκρατικό Κόμμα των Μαλδιβών, ήρθε δεύτερος στον πρώτο γύρο των εκλογών και θα αναμετρηθεί με τον Γκαγιούμ σε δεύτερο γύρο, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα (40% έλαβε ο Γκαγιούμ και 26 ο Νασίντ).[17] Στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ο οποίος διεξήχθη στις 28 Οκτωβρίου, κέρδισε ο Μοχάμετ Νασίντ με 53,65% των ψήφων, έναντι 45,32% του Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ.

Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάθε διοικητική ατόλλη παρουσιάζεται με ένα γράμμα θάνα για να ξεχωρίζει η ατόλλη. Οι φυσικές ατόλλες παρουσιάζονται με μπλε χρώμα

Για λόγους διοικητικής διαίρεσης, οι Μαλδίβες έχουν οργανωθεί σε 21 διοικητικές περιοχές, που είναι 20 ατόλες (ατόλου), και η πόλη Μαλέ. Οι ατόλες αυτές διαφέρουν από τις φυσικές ατόλες.

Η κάθε διοικητική ατόλλη έχει τα εξής:

  1. Ένα όνομα, παράδειγμα Θιλαντουνμάτι Ουθουρουμπούρι (που σημαίνει Βόρειο Θιλαντουνμάτι).
  2. Έναν μαλδιβιανό κωδικό, παράδειγμα: Χάα Αλίφου. Όταν είναι δύο γράμματα, το δεύτερο σημαίνει είτε Βορράς (Αλίφου) είτε Νότος (Ντάλου).
  3. Έναν κωδικό με λατινικό γράμμα, για παράδειγμα: (A).

Κάθε ατόλη διοικείται από τον αρχηγό (Ατόλου Βεριγιάα) που διορίζεται από τον Πρόεδρο. Κυβερνήτης κάθε νησιού είναι ο Αρχηγός του Νησιού (Island Chief, στην τοπική γλώσσα: Καθίμπ), ο οποίος διορίζεται από τον πρόεδρο και ανώτερός του είναι ο Ατόλου Βεριγιάα.

Λατινικό γράμμα Βραχυγραφ. κωδικού. Τοπικό γράμμα Κωδικός ονόματος Επίσημο όνομα Πρωτεύουσα
A HA ހއ Χάα Αλίφ Θιλαντουνμάτι Ουθουρουμπούρι Ντιντού
B HDh ހދ Χάα Ντάλου Θιλαντουνμάτι Ντεκουνουμπούρι Κουλχουντουφούσι
C Sh ށ Σαβιγιάνι Μιλαντουνμαντούλου Ουθουρουμπούρι Φουναντού
D N ނ Νούνου Μιλαντουνμαντούλου Ντεκουνουμπούρι Μαναντού
E R ރ Ράα Μααλχοσμαντούλου Ουθουρουμπούρι Ουνγκουφάρου
F B ބ Μπάα Μααλχοσμαντούλου Ντεκουνουμπούρι Εϊντχαφούσι
G Lh ޅ Λαβιγιάνι Φααντιπόλου Ναϊφάρου
H K ކ Κάαφου Μαλέ Θουλουσντού
U AA އއ Αλίφ Αρί Ατόλ Ουθουρουμπούρι Μέοου
I ADh އދ Αλίφ Νταλ Αρί Ατόλ Ντεκουνουμπούρι Μαχιμπαντού
J V ވ Βάβου Φελίντου Φελιντού
K M މ Μίμου Μουλάκ Μούλι
L F ފ Φάαφου Νιλάντε Ατόλου Ουθουρουμπούρι Μαγκούντου
M Dh ދ Ντάλου Νιλάντε Ατόλου Ντεκουνουμπούρι Κουνταχουβάντου
N Th ތ Θάα Κολχουμαντούλου Βεϋμαντού
O L ލ Λάμου Χαντουνμάτι Φοναντού
P GA ގއ Γκάαφου Αλίφ Χουβάντου Ατόλου Ουθουρουμπούρι Βιλινγκίλι
Q GDh ގދ Γκάαφου Ντάλου Χουβάντου Ατόλου Ντεκουνουμπούρι Θιναντού
R Gn ޏ Γκναβιγιάνι Φουβαμουλάχ Φουαμουλάκου
S S ސ Σίνου Αντού Χιθαντού
T - - - Μαλέ Μαλέ

Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο συνολικός πληθυσμός αποτελείται από Ινδούς από τη νότια Ινδία, Σινγκαλέζους και Άραβες. Οι πρώτοι κάτοικοι που έφτασαν στα νησιά πιθανότατα κατάγονταν από τη νότια Ινδία και τη Σρι Λάνκα. Κοινωνικά επικρατεί διαχωρισμός με βάση τον πλούτο, την οικογενειακή καταγωγή, το επάγγελμα και την ισλαμική θρησκεία. Παραδοσιακά, αντί για πολύπλοκες κάστες, υπάρχουν οι ευγενείς (μπέχουλφου) και ο απλός λαός. Οι ευγενείς και τα εκλεκτά μέλη της κοινωνίας είναι συγκεντρωμένοι στη Μάλε. Τα τουριστικά θέρετρα δε βρίσκονται στα μέρη όπου κατοικούν οι αυτόχθονες νησιώτες και αποθαρρύνεται οποιαδήποτε προσπάθεια μεταξύ των ευγενών και του απλού λαού.

Από την απογραφή που έγινε το 1905 καταδεικνύεται ότι ο πληθυσμός της χώρας για τα πρώτα 70 χρόνια του τελευταίου αιώνα παρέμεινε γύρω στα 100.000 άτομα. Μετά την ανεξαρτησία το 1965, οι υγειονομικές συνθήκες βελτιώθηκαν σε βαθμό που ο πληθυσμός διπλασιάστηκε πριν το 1978. Ο ρυθμός ανάπτυξης του πληθυσμού έφτασε το 3,4% το 1985. Ως το έτος 2007, οι κάτοικοι στη χώρα είχαν φτάσει τους 300.000, παρά το γεγονός ότι η πληθυσμιακή απογραφή του 2000 έδειξε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του πληθυσμού είχε παρουσιάσει μείωση κατά 1,9%.[18] Η βρεφική θνησιμότητα από 127 ανά 1000 άτομα το 1977 σε 23,7 θανάτους σήμερα (εκτ. 2015). Επίσης, ο αναλφαβητισμός των ενηλίκων είναι, σύμφωνα με την απογραφή του 2000, 3,6%. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ήταν 79,6 χρόνια (78,6 χρόνια οι άνδρες και 80,8 οι γυναίκες).[19]

Σύμφωνα με στοιχεία του 2008, περισσότεροι από 70.000 ξένοι εργάτες ζούσαν στη χώρα και άλλοι 33.000 ήταν παράνομοι μετανάστες. Ο πληθυσμός αυτός αποτελείται από ανθρώπους με καταγωγή από τις χώρες της Νότιας Ασίας, όπως η Ινδία, η Σρι Λάνκα, το Μπανγκλαντές και το Νεπάλ. Στον πολιτισμό της χώρας υπάρχουν και λίγα στοιχεία αφρικανικής προέλευσης. Σε ορισμένα νησιά ζουν απόγονοι Αφρικανών, οι οποίοι ήταν απελευθερωμένοι δούλοι.

Γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρωτεύουσα Μάλε

Επίσημη και κοινή γλώσσα είναι η Ντιβέχι. Πρόκειται για ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, η οποία έχει ομοιότητες με την Ελού, τη γλώσσα των αρχαίων Σινγκαλέζων. Σήμερα, στις επιχειρήσεις χρησιμοποιείται ευρέως και η αγγλική γλώσσα, η οποία μάλιστα χρησιμοποιείται και για να δίνονται οδηγίες στα σχολεία.

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κάτοικοι ήταν αρχικά Βουδιστές, πιθανότατα από την εποχή του Ασόκα τον 3ο αιώνα π.Χ.[20] Πριν από αυτά τα χρόνια πιθανότατα ήταν Ινδουιστές. Το 1153 εισήχθη στη χώρα το Ισλάμ. Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση το αναθεωρημένο Σύνταγμα του 2008, απαιτείται να ασπαστεί κάποιος το Ισλάμ για να γίνει υπήκοος της χώρας (στο Άρθρο 9, παράγραφος Δ). Από τον 12ο αιώνα η θρησκεία άρχισε να επηρεάζει και τον πολιτισμό.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρόσφατη περίοδος της οικονομίας της χώρας χαρακτηρίζεται από τη μείωση της σημασίας της αλιείας και την ανάπτυξη του τουρισμού.[21] Η χώρα που συνεργάζεται εμπορικά με τις Μαλδίβες είναι κυρίως η Σρι Λάνκα. Η ενέργεια προέρχεται από το εισαγόμενο πετρέλαιο.

Οι κάτοικοι της χώρας συνηθίζουν να συλλέγουν τα κοράλλια από τους υφάλους και τα χρησιμοποιούν ως δομικά υλικά.[22]. Αυτό έχει γίνει πρόβλημα, καθώς η απογύμνωση των υφάλων από τα κοράλλια θεωρείται ότι θα προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και στην τουριστική βιομηχανία.

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βίντεο από παραλία των Μαλδίβων

Η οικονομία της χώρας αναπτύχθηκε κυρίως λόγω της ραγδαίας αύξησης της τουριστικής κίνησης προς τα νησιά. Δημιουργήθηκαν πολλές θέσεις εργασίας και πολλές ευκαιρίες για πολλαπλασιασμό των εισοδημάτων. Σήμερα, ο τουρισμός συνεισφέρει στο 28% του ΑΕΠ και στο 90% των φορολογικών εισπράξεων των Μαλδιβών. Λειτουργούν 89 τουριστικά θέρετρα με δυνατότητες 17 χιλιάδων κλινών. Το 2006 καταγράφηκαν 467.154 αφίξεις τουριστών. Τα πρώτα τουριστικά θέρετρα άρχισαν να λειτουργούν το 1972 στο νησί Μπάντος και στο χωριό Κουρούμπα.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2013 στο νησιωτικό κράτος λειτουργούσαν συνολικά 9 αεροδρόμια. Το οδικό δίκτυο καλύπτει 88 χλμ. Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά. Οι Μαλδίβες διαθέτουν στον εμπορικό στόλο τους 18 πλοία, σύμφωνα με στοιχεία του 2013[18].

Άμυνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο στρατός αποτελείται από την Εθνική Δύναμη Άμυνας των Μαλδιβών (Maldives National Defence Force), της οποίας επικεφαλής είναι ο πρόεδρος Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ και συμπεριλαμβάνει παραρτήματα ασφαλείας (χερσαίες δυνάμεις), στοιχεία της Αεροπορίας, Ακτοφυλακή και μάχιμες δυνάμεις. Το 2005 υπήρχαν 71.774 κατά υπολογισμούς άνδρες κληρωτοί, ηλικίας 15-49 ετών. Η υποχρεωτική ηλικία στράτευσης είναι τα 18 χρόνια. Οι αμυντικές δαπάνες της χώρας έφτασαν τα 45,07 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2005, τα οποία αντιστοιχούσαν στο 5,5% του ΑΕΠ της χώρας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «TOTAL MALDIVIAN POPULATION BY SEX, SEX - RATIO, AND INTER-CENSAL ANNUAL GROWTH RATE, 1911 - 2022» (PDF). Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2023. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «Μαλδίβες». ΔΝΤ. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2018. 
  3. Human Development Report 2021-22: Uncertain Times, Unsettled Lives: Shaping our Future in a Transforming World (PDF). hdr.undp.org. United Nations Development Programme. 8 Σεπτεμβρίου 2022. σελίδες 272–276. ISBN 978-9-211-26451-7. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. J Hogendorn and M Johnson, The Shell Money of the Slave Trade, p. 20-22
  5. Cologne Digital Sanskrit Lexicon (από το Αγγλοσανσκριτικό Λεξικό των Μονιέ-Γουίλιαμς)
    mahilā που σημαίνει γυναίκα
    dvīpa που σημαίνει νησί, χερσόνησο και γιρλάντα
  6. Vaman Shivram Apte, Αγγλοσανσκριτικό Λεξικό. Motilal Banarsidass. Νέο Δελχί, 1985
  7. Ibn Batuta, Travels in Asia and Africa. σε μετάφραση A.R. Gibb
  8. Akhbar al-Sin wa ’l-Hind (Notes on China and India), που χρονολογείται από το 851
    παγκόσμιο περιοδικό Saudi Aramco, τόμος 56, αρ. 4, The seas of sinbad, από τον ιστορικό και αραβιστή Paul Lunde Αρχειοθετήθηκε 2007-02-08 στο Wayback Machine.
  9. «Ιστότοπος της Βασιλικής Οικογένειας των Μαλδίβων». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
  10. Xavier Romero-Frias, The Maldive Islanders, A Study of the Popular Culture of an Ancient Ocean Kingdom
  11. Maloney,Clarence. «Maldives People». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2008. 
  12. in.gr[νεκρός σύνδεσμος],Σχέδια να ...μετακομίσουν οι κάτοικοι των Μαλδίβων σε περίπτωση κατακλυσμού, 10 Νοεμβρίου 2008.
  13. BBC News, Maldives: Paradise soon to be lost , άρθρο του Νικ Μπράιαντ, 28 Ιουλίου 2004.
  14. Maldives president seeks help for 'paradise drowning'. Γαλλικό Πρακτορείο.
  15. CNN, Maldives votes in first democratic elections, 8 Οκτωβρίου 2008.
  16. Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Γεγονός οι πρώτες ελεύθερες εκλογές στις Μαλδίβες, 17 Σεπτεμβρίου 2008.
  17. Evans, Judith (2008-10-09). «Early Morning Unofficial Results Suggest Gayoom-Anni Runoff». Minivan Daily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-10-10. https://web.archive.org/web/20081010125454/http://www.minivannews.com/news_detail.php?id=5120. Ανακτήθηκε στις 2008-10-09. 
  18. 18,0 18,1 Μαλδίβες Αρχειοθετήθηκε 2015-09-18 στο Wayback Machine. CIA World Factbook
  19. Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, Προσδόκιμο ζωής και υγιές προσδόκιμο ζωής, Δεδομένα ανά χώρα
  20. «Conversion of the Maldives to Islam». www.maldivesstory.com.mv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2008. 
  21. Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, εκδ. Δομή, 2007, τ. 13, σελ. 277
  22. Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας, εκδ. Δομή, 2007, τ. 13, σελ. 272

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Divehiraajjege Jōgrafīge Vanavaru. Muhammadu Ibrahim Lutfee. G.Sōsanī. Malé 1999.
  • H. C. P. Bell, The Maldive Islands, An account of the Physical Features, History, Inhabitants, Productions and Trade. Colombo 1883, ISBN 81-206-1222-1
  • H.C.P. Bell, The Maldive Islands; Monograph on the History, Archaeology and Epigraphy. Reprint Colombo 1940. Council for Linguistic and Historical Research. Male’ 1989
  • H.C.P. Bell, Excerpta Maldiviana. Reprint Colombo 1922/35 edn. Asian Educational Services. New Delhi 1999
  • Xavier Romero-Frias, The Maldive Islanders, A Study of the Popular Culture of an Ancient Ocean Kingdom. Barcelona 1999, ISBN 84-7254-801-5
  • Divehi Tārīkhah Au Alikameh. Divehi Bahāi Tārikhah Khidmaiykurā Qaumī Markazu. Reprint 1958 edn. Malé 1990.
  • Christopher, William 1836-38. Transactions of the Bombay Geographical Society, Vol. I. Bombay.
  • Lieut. I.A. Young & W. Christopher, Memoirs on the Inhabitants of the Maldive Islands.
  • Geiger, Wilhelm. Maldivian Linguistic Studies. Reprint 1919 edn. Asian Educational Services. Delhi 1999.
  • Hockly, T.W. The Two Thousand Isles. Reprint 1835 edn. Asian Educational Services. Delhi 2003.
  • Hideyuki Takahashi, Maldivian National Security –And the Threats of Mercenaries, The Round Table(London), No. 351, July 1999, pp. 433–444.
  • Muhammadu Ibrahim Lutfee. Divehiraajjege Jōgrafīge Vanavaru. G.Sōsanī. Malé 1999.
  • Hasan A. Maniku. The Islands of Maldives. Novelty. Male 1983.
  • Hasan A. Maniku. Changes in the Topography of the Maldives. Novelty. Male 1990.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]