亚他那修信经

维基百科,自由的百科全书

亚他那修信经(或译亚大纳西信经阿塔拿修信经亚大纳修信经亚大那西乌斯信经亚达纳修信经阿塔纳修斯信经阿达拉修信经等),又称得救经,是基督教传统三大信经之一,除有拉丁文版本外,尚有希腊文版本[1]。此信经比另外两大信经在教义的阐述上更加清晰、详细及严谨,且直接引用许多圣经用语。

概要[编辑]

据说此信经是出自亚他那修(4世纪)之手,因而极具权威性。现代大多数的圣经研究学者认为此信经最早曾在公元五世纪流传于高卢南部的拉丁教会中,但完整的则见于9世纪。在17世纪时,天主教学者Voss已宣称此信经并非出于亚他那修之手,文中更未使用亚他那修最为强调的“本体相同”(Homoousia)一词。

近代学者凯利(J.N.D.Kelly)认为此信经反映了关于基督论到底是二位一体、一位一体、二位二体等的争论,故应是针对涅斯多留主义而作,其著作年代应在428年之后,不是亚他那修编纂的,只是借由他的盛名而订的名称。

马丁路德甚至视此信经为使徒之后最重要的基督教文献。近代许多信条(例如:奥斯堡信条与比利时信条)皆直接引用此信经内容作为教义的最高准则。不论天主教基督新教都接受此信经为主要信仰宣告内容之一[2]

亚他那修信经内,根据以前的信经加入奥古斯丁等教父的观点,即是圣灵不仅是出于圣父,也出自圣子,也就是所谓的圣灵“双出说”[3]

此信经是以诗体写成,共四十四句教条,可分两部份:

  • 第一部份 以三位一体为主题,是依据奥古斯丁的神学写成。
  • 第二部份 强调基督的神人二性,道成肉身及救赎。

在当时教会中最主要的功能有三:

  • 在公共崇拜中使用。
  • 作为教会教导的指引及基准。
  • 其清楚的教义可用于抵制撒伯流、阿波林、亚利乌及犹提干等异端[4]

经文内容[编辑]

亚他那修信经
拉丁语原文 汉语译文
  1. Quicumque vult salvus esse, ante omnia opus est, ut teneat catholicam fidem:
  2. Quam nisi quisque integram inviolatamque servaverit, absque dubio in aeternam peribit.
  3. Fides autem catholica haec est: ut unum Deum in Trinitate, et Trinitatem in unitate veneremur.
  4. Neque confundentes personas, neque substantiam seperantes.
  5. Alia est enim persona Patris alia Filii, alia Spiritus Sancti:
  6. Sed Patris, et Fili, et Spiritus Sancti una est divinitas, aequalis gloria, coeterna maiestas.
  7. Qualis Pater, talis Filius, talis Spiritus Sanctus.
  8. Increatus Pater, increatus Filius, increatus Spiritus Sanctus.
  9. Immensus Pater, immensus Filius, immensus Spiritus Sanctus.
  10. Aeternus Pater, aeternus Filius, aeternus Spiritus Sanctus.
  11. Et tamen non tres aeterni, sed unus aeternus.
  12. Sicut non tres increati, nec tres immensi, sed unus increatus, et unus immensus.
  13. Similiter omnipotens Pater, omnipotens Filius, omnipotens Spiritus Sanctus.
  14. Et tamen non tres omnipotentes, sed unus omnipotens.
  15. Ita Deus Pater, Deus Filius, Deus Spiritus Sanctus.
  16. Et tamen non tres dii, sed unus est Deus.
  17. Ita Dominus Pater, Dominus Filius, Dominus Spiritus Sanctus.
  18. Et tamen non tres Domini, sed unus Dominus.
  19. Quia, sicut singillatim unamquamque personam Deum ac Dominum confiteri christiana veritate compelimur:
  20. Ita tres Deos aut Dominos dicere catholica religione prohibemur.
  21. Pater a nullo est factus: nec creatus, nec genitus.
  22. Filius a Patre solo est: non factus, nec creatus, sed genitus.
  23. Spiritus Sanctus a Patre et Filio: non factus, nec creatus, nec genitus, sed procedens.
  24. Unus ergo Pater, non tres Patres: unus Filius, non tres Filii: unus Spiritus Sanctus, non tres Spiritus Sancti.
  25. Et in hac Trinitate nihil prius aut posterius, nihil maius aut minus:
  26. Sed totae tres personae coaeternae sibi sunt et coaequales.
  27. Ita ut per omnia, sicut iam supra dictum est, et unitas in Trinitate, et Trinitas in unitate veneranda sit.
  28. Qui vult ergo salvus esse, ita de Trinitate sentiat.
  29. Sed necessarium est ad aeternam salutem, ut incarnationem quoque Domini nostri Iesu Christi fideliter credat.
  30. Est ergo fides recta ut credamus et confiteamur, quia Dominus noster Iesus Christus, Dei Filius, Deus et homo est.
  31. Deus ex substantia Patris ante saecula genitus: et homo est ex substantia matris in saeculo natus.
  32. Perfectus Deus, perfectus homo: ex anima rationali et humana carne subsistens.
  33. Aequalis Patri secundum divinitatem: minor Patre secundum humanitatem.
  34. Qui licet Deus sit et homo; non duo tamen, sed unus est Christus.
  35. Unus autem non conversione divinitatis in carnem, sed assumptione humanitatis in Deum.
  36. Unus omnino; non confusione substantiae, sed unitate personae.
  37. Nam sicut anima rationalis et caro unus est homo: ita Deus et homo unus est Christus.
  38. Qui passus est pro salute nostra: descendit ad inferos: tertia die resurrexit a mortuis.
  39. Ascendit ad caelos, sedet ad dexteram Patris:
  40. Inde venturus iudicare vivos et mortuos.
  41. Ad cuius adventum omnes homines resurgere habent cum corporibus suis:
  42. Et reddituri sunt de factis propriis rationem.
  43. Et qui bona egerunt, ibunt in vitam aeternam: qui vero mala, in ignem aeternum.
  44. Haec est fides catholica, quam nisi quisque fideliter firmiterque crediderit, salvus esse non poterit. Amen.
  1. 人要得到上帝的拯救,最重要的是:必须要持守大公教会的信仰。
  2. 人必需要笃信无疑的、完整的、纯洁的持守此信仰。
  3. 大公教会信仰即是:我们敬拜三位一体的独一神;这独一神里的三位乃是合而为一的。
  4. 独一神里的三位彼此间不混乱,其本质也不分开。
  5. 此三位乃是:圣父、圣子、圣灵。
  6. 然而圣父、圣子、圣灵乃是在同一个神性本质内;祂们的荣耀及永恒中的威严也是相同的。
  7. 圣父是怎样的神,圣子也就是那样的神,圣灵亦是那样的神。
  8. 圣父并非是受造的,圣子也是如此,圣灵亦是如此。
  9. 圣父是无限的,圣子也是无限的,圣灵亦是无限的。
  10. 圣父是永恒的,圣子也是永恒的,圣灵亦是永恒的。
  11. 然而祂们并不是三位永恒的神,而是独一的永恒神。
  12. 也不是三位非受造的无限之神,而是独一的非受造的无限之神。
  13. 相同的,圣父是全能的,圣子也是全能的,圣灵亦是全能的。
  14. 然而祂们并不是三位全能的神,而是独一的全能神。
  15. 圣父是神,圣子也是神,圣灵亦是神。
  16. 然而祂们并不是三位神,而是独一的神。
  17. 相同的,圣父是我们的主,圣子也是我们的主,圣灵亦是我们的主。
  18. 然而,我们并非有三位主,而是只有独一的主。
  19. 因此,我们受到基督真理的催促而承认:圣父、圣子、圣灵每一位都是神、都是我们的主。
  20. 大公基督教也禁止我们说:有三位神、或三位主。
  21. 圣父并非是经由某某或某物而产生的;并非是受造的,也非被生的。
  22. 圣子是单单是经由圣父而产生的;但并不是被圣父所造,而是经由圣父所生出。
  23. 圣灵是经由圣父和圣子而产生的;但并不是被造,也不是被生出,而是从圣父和圣子而发出。
  24. 因此有一位圣父,而非三位圣父;有一位圣子,而非三位圣子;有一位圣灵,而非三位圣灵。
  25. 在此三位一体独一神中的三位之间,并无前后、尊卑、大小之分别。
  26. 三位乃是共同的永恒及同等。
  27. 因此,如前所述,这合一的三位一体神,或说是三位一体的合一神,当受我们敬拜。
  28. 所以人要得到上帝的拯救,必须要思想这位三位一体之神。
  29. 此外,要得到上帝的救恩,也必须要笃信我们主耶稣基督的道成肉身。
  30. 因为纯正的信仰乃是我们宣告相信:上帝的儿子,我们的主耶稣基督是神、也是人。
  31. 祂是神,在诸世界存在之前被圣父生出,有著圣父的本质;祂也是人,生出在这个世界之中,有著祂母亲的本质。
  32. 祂是完全的神,也是具有理性之灵魂及人类血肉实体之完全的人,
  33. 就衪的神性而论,祂与圣父同等;就衪的人性而论,祂低于圣父。
  34. 虽然祂同时是神、也是人,然而并非是两位,而是一位基督。
  35. 祂是将人性带进神之中的那一位,而不是将神性转变为血肉之躯的那一位。
  36. 祂完全是一位,但并非藉著祂的神性和人性本质两者间互相混合成为一,而是藉著位格的联合为一。
  37. 就如同祂的理性之灵魂和肉体之躯联合成为一位人;相同的,神和人也是联合为一位基督。
  38. 衪为了拯救我们而受难,并下到阴间,但在第三天从死里复活。
  39. 衪升到天上,坐在全能父神的右边。
  40. 将来要从那里降临,来审判活人和死人。
  41. 当祂降临时,所有的人必然会从肉身中复活。
  42. 所有的人必要供认他们自己所做过的事。
  43. 那些行善的人必要进入永生,为恶的人必要进入永火中。
  44. 以上乃是大公教会的信仰,除非人虔诚笃信,否则便无法得到拯救。阿们。

参考文献[编辑]

  1. ^ 杨牧谷,《当代神学字典(上册)》,(台北:校园书房出版社,1997),71-72。
  2. ^ 亚他拿修信经简介页面存档备份,存于互联网档案馆),魏连岳
  3. ^ 陶理博士主编,李伯明等人合译,《基督教二千年史》(香港:海天书楼,2004),176-177。
  4. ^ 亚他那修信经页面存档备份,存于互联网档案馆),Dr. Charles Chao D. D.翻译,中国基督教书刊

参见[编辑]

外部链接[编辑]