跳转到内容

他纳·科曼

本页使用了标题或全文手工转换
维基百科,自由的百科全书
他纳·科曼
ถนัด คอมันตร์
他纳·科曼(约于1975年拍摄)
泰国副总理
任期
1980—1982
泰国外交部部长
任期
1959年-1971年11月17日
前任旺·威泰耶康亲王
继任他侬·吉滴卡宗
民主党主席
任期
1979年-1982年
前任社尼·巴莫
继任披猜·拉达军
个人资料
出生(1914-05-09)1914年5月9日
 暹罗曼谷
逝世2016年3月3日(2016岁—03—03)(101岁)
 泰国曼谷
国籍 泰国
政党民主党
配偶茉莉·科曼
母校易三仓学校巴黎大学
宗教信仰上座部佛教

他纳·科曼泰语ถนัด คอมันตร์皇家转写Thanat Khoman,1914年5月9日—2016年3月3日),泰国外交官、政治家,曾于1959年至1971年期间担任泰国外交部部长,于1979年至1982年期间担任民主党主席,并于1980年至1982年期间兼任泰国副首相。他是亚细安的创始人之一。

生平

[编辑]

他纳在1914年5月9日生于曼谷[1],出身自华裔家庭,父亲既是暹罗第一家法学院的毕业生,也是暹罗大理院的法官。他首先从曼谷易三仓学校转学到法国波尔多一所高中,完成高中课程,然后获得暹罗外交部的奖学金,到波尔多和巴黎继续升学,于1939年在巴黎高等国际研究学院(IHEI)和巴黎政治学院考取学位,到1940年又于巴黎大学获颁法学博士学位[2][3]

他纳学成归国后,必须根据奖学金的获奖条件,前往外交部工作[4]第二次世界大战期间,他在1941年奉派东京,担任泰国驻日大使馆二等秘书[5][a],直至1943年为止[6]。1941年底,泰国决定停止与日军战斗,并准许日军在泰国通行,同时以泰国为基地,攻击英属缅甸马来亚,令泰国成为轴心国的一员。然而他纳反对这个决定,于是他加入了抵抗日本人的“自由泰人运动”,该运动获得英国136部队和美国战略情报局的支援[4][7]。1945年2月时,他是东南亚盟军司令部驻锡兰康提秘密代表团的团员[6]

二战结束后,他先是担任泰国驻美国大使馆代办、泰国驻印度大使馆代办等数项外交职务[6],之后在1950年在纽约市当选联合国亚洲和远东经济委员会(亚远经委会)主席[8],1952年任满后又出任泰国常驻联合国副代表[9],并于1957年升任泰国驻美大使。1959年2月10日,他纳获任命为外交部部长,从此加入泰国政府,和作风专制的首相沙立·他那叻共事[4]。担任外长期间,他在1962年3月与美国国务卿迪安·腊斯克签署联合公报,是为《腊斯克-他纳协定》,协议中美国承诺将支援泰国,应对泰国泰国共产党可能发动的进攻,后来泰国还准许美国使用其军事基地,支援美军参加越南战争老挝内战。虽然这只是一份非正式协定,不过泰国视之为双边协议,对此非常重视[10][11]。此外,他也促进了东南亚的区域和解与合作[12],例如他在1960年代推动东南亚联盟(Association of Southeast Asia, ASA)的筹备工作[13],参加东南亚条约组织的会谈[14],并成为促使马来西亚印度尼西亚和解的关键人物。他纳在亚细安的成立过程中也作出了重大贡献,为了答谢他的努力,各国代表最终决定在曼谷举行东盟的成立仪式[12]。1967年8月8日,他纳代表泰国和马来西亚、印尼、新加坡和菲律宾外长在曼谷的外交部大楼签署《东盟宣言》,正式宣告东盟的成立[15]

1968年美国总统林登·詹森宣布将与越南民主共和国(北越)议和,泰国政府内部对泰美关系前途也开始分歧。时任首相他侬·吉滴卡宗认为泰国应该和菲律宾大韩民国等国结盟,对抗共产党,然而他纳认为美国即将退出东南亚,所以阁僚应该构思新的办法[16]:239-240, 242,同时他也主张泰国应该和中华人民共和国建交。结果他侬在1971年11月发动政变,免去他纳的外长职务[12],没有解释原因。有说这是因为他纳认为泰国应与北京建交[12],但是他纳与传媒的关系欠佳,也没有出面说明[13]

被免去外长一职后,他纳在1975年开始担任泰国亚洲理工学院校董会主席,至1996年卸任,期间学院既能不断扩建校舍,也能维持财政稳定。他于1979年投身国内政坛,担任民主党主席,并于1980年至1982年期间兼任炳·廷素拉暖政府的副首相[8],直至在1982年退出政坛为止[12],他纳在2014年庆祝其100岁寿辰[4],后于2016年3月3日在曼谷逝世,死后按照佛教仪式火化[17]。时任泰国外交部长敦·帕马威奈和他生前的同僚都称赞他是一位有远见的外交家,无论是担任外交职务、政府职务还是党职都捍卫了国家的利益,对国家建树良多,值得尊敬[15]

个人生活

[编辑]

除了泰语,他纳还会说一口流利的法语,并在出使印度期间磨练了自己的英文水平[13]。他的妻子茉莉(Molee)是新加坡开埠初期的华人社群领袖、商人、原暹罗驻新加坡总领事陈金钟的孙女[18][19]。两人育有三名子女和四名孙子女,他纳逝世时尚有两名子女在世[20]

荣誉

[编辑]

泰国勋衔

[编辑]

外国荣誉

[编辑]

备注

[编辑]
  1. ^ 一说一等秘书[6]

参考资料

[编辑]
  1. ^ สิริลักษณา คอมันตร์. แต่พ่อที่รักของลูก (Thanat Khoman: The Formative Years) พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: เอมี่ เอ็นเตอร์ไพรส์. 2010: 60. ISBN 9789744018243 (泰语). 
  2. ^ Candee, Marjorie Dent (编). Current Biography Yearbook. New York: H. W. Wilson Company. 1958: 226. ISBN 978-0-8242-0124-1. 
  3. ^ Thai Foreign Minister to Lecture at Gaston. The Hoya (Washington D.C.: Georgetown University). 1968-10-24: 3. 
  4. ^ 4.0 4.1 4.2 4.3 Atthakor, Ploenpote. Country mourns loss of Thanat, a man of principle. Bangkok Post (The Post Publishing). 2016-03-05: 9 [2016-07-03]. (原始内容存档于2016-07-08). 
  5. ^ Thailand's Asean co-founder passes away. The Nation (Bangkok: The Nation Multimedia Group). 2016-03-04 [2016-07-03]. (原始内容存档于2016-08-17). 
  6. ^ 6.0 6.1 6.2 6.3 Stowe, Judith A. Siam Becomes Thailand: A Story of Intrigue. London: C Hurst & Co. 1991: 377. ISBN 978-0-8248-1393-2. 
  7. ^ Reynolds, E. Bruce. Thailand's Secret War: OSS, SOE and the Free Thai Underground During World War II. Cambridge Military Histories. Cambridge University Press. 2004. ISBN 978-0-521-83601-2. 
  8. ^ 8.0 8.1 Emeritus Chairman of AIT Board of Trustees H.E. Dr Thanat Khoman passes away. Bangkok: Asian Institute of Technology. 2016-03-03 [2016-07-03]. (原始内容存档于2016-08-07). 
  9. ^ List of Former Ambassadors. New york: Permanent Mission of Thailand to the United Nations. 2015 [2016-07-03]. (原始内容存档于2019-09-17). 
  10. ^ Smith, Louis J.; Herschler, David H. Foundations of Foreign Policy, 1969-1976. Foreign Relations of the United States I. Washington, D. C.: Office of the Historian, U.S. Department of State. 2003: 181–182 [2016-07-04]. (原始内容存档于2016-08-22). 
  11. ^ Kislenko, Arne. The Vietnam War, Thailand, and the United States. Jensen, Richard; Davidann, Jon; Sugita, Yoneyuki (编). Trans-Pacific Relations: America, Europe, and Asia in the Twentieth Century. Perspectives on the twentieth century. Westport, CT: Praeger Publishers. 2003: 224. ISBN 0-275-97714-5. 
  12. ^ 12.0 12.1 12.2 12.3 12.4 Liow, Joseph Chinyong; Leifer, Michael. Dictionary of the Modern Politics of Southeast Asia. Oxon: Routledge. 2014-11-20: 370 [2016-02-14]. ISBN 978-0-415-62532-6. (原始内容存档于2016-08-18). 
  13. ^ 13.0 13.1 13.2 Faulder, Dominic. Thanat Khoman, Thailand's Cold War foreign minister, founder of ASEAN, passes away at 102. Nikkei Asian Review (Bangkok: Nikkei Inc.). 2016-03-04 [2016-07-04]. (原始内容存档于2016-03-04). 
  14. ^ SEATO May Decide War Or Peace. Pittsburgh Post-Gazette (Bangkok: Associated Press). 1961-03-26: 6 [2013-05-29]. 
  15. ^ 15.0 15.1 Wong-Anan, Nopporn; Kamjan, Chananthorn. Regional bloc 'is Thanat's main legacy'. Bangkok Post (The Post Publishing PLC). 2016-03-05: 1 [2016-07-04]. (原始内容存档于2016-07-08). 
  16. ^ D. R. SarDesai. Southeast Asia: Past and Present. Boulder, CO: Westview Press. 2010. ISBN 978-0-8133-4434-8. 
  17. ^ Former Thai foreign minister Thanat Khoman dies at age 101. South China Morning Post (Bangkok: Associated Press). 2016-03-04 [2016-07-04]. (原始内容存档于2020-11-08). 
  18. ^ สิ้นแล้ว! ถนัด คอมันตร์ ด้วยโรคชรา อายุ 102 ปี. The Nation Broadcasting Corporation Limited. 2016-03-03 [2016-03-03]. (原始内容存档于2017-09-25) (泰语). 
  19. ^ 谢燕燕. 墓园树立说明匾牌 双语介绍先贤成就. 联合早报 (新加坡报业控股). 2014-03-30: 6. 
  20. ^ Paddock, Richard C. Thanat Khoman, 101, Thai Diplomat, Is Dead. The New York Times (Bangkok). 2016-03-08: B15 [2016-07-04]. (原始内容存档于2020-10-30). 
  21. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่องพระราชทานเหรียญช่วยราชการภายใน (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 60 (42). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 2531. 1943-08-10 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-07-09) (泰语). 
  22. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 74 (ตอน 115 ง ฉบับพิเศษ). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 24. 1959-12-16 [2016-07-04]. (原始内容存档 (PDF)于2016-03-03) (泰语). 
  23. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 77 (15). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 559. 1960-02-23 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-09-08) (泰语). 
  24. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 77 (ตอน 102 ง ฉบับพิเศษ). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 22. 1960-12-14 [2016-07-04]. (原始内容存档 (PDF)于2016-03-04) (泰语). 
  25. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชการชายแดน (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 80 (53). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 1449. 1963-05-16 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-08-26) (泰语). 
  26. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญดุษฎีมาลา เข็มศิลปวิทยา (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 83 (ตอน 58 ง ฉบับพิเศษ). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 5. 1966-07-08 [2016-07-04]. (原始内容存档 (PDF)于2016-03-04) (泰语). 
  27. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 83 (ตอน 114 ง ฉบับพิเศษ). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 850. 1966-12-19 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2019-10-19) (泰语). 
  28. ^ แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 85 (ตอน 44 ง ฉบับพิเศษ). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 24. 1968-05-15 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2020-10-10) (泰语). 
  29. ^ KHOMAN S.E. Thanat. Roma: Presidenza della Repubblica. [2021-09-08]. (原始内容存档于2021-09-08) (意大利语). 
  30. ^ 30.00 30.01 30.02 30.03 30.04 30.05 30.06 30.07 30.08 30.09 แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 78 (58). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 1689-1690. 1961-07-18 [2021-09-08]. (原始内容存档 (PDF)于2021-07-09) (泰语). 
  31. ^ 總統令 (PDF). 总统府公报 (台北市: 总统府第三局). 1962-05-22, (1333): 1 [2021-09-07]. (原始内容存档 (PDF)于2021-09-08).  参数|magazine=与模板{{cite journal}}不匹配(建议改用{{cite magazine}}|journal=) (帮助)
  32. ^ Senarai Penuh Penerima Darjah Kebesaran, Bintang dan Pingat Persekutuan Tahun 1962 (PDF). Kuala Lumpur: Bahagian Istiadat & Urusetia Persidangan Antarabangsa. 1962 [2016-07-04]. (原始内容存档 (PDF)于2019-02-14) (马来语). 
  33. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 80 (97). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 2269. 1963-10-01 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-07-09) (泰语). 
  34. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 80 (101). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 2355. 1963-10-15 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-07-09) (泰语). 
  35. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 81 (88). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 2393. 1964-09-15 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-07-09) (泰语). 
  36. ^ แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ (PDF). ราชกิจจานุเบกษา 83 (ตอน 87 ง ฉบับพิเศษ). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา: 19. 1966-10-01 [2021-09-09]. (原始内容存档 (PDF)于2021-07-09) (泰语). 
  37. ^ 總統令. 总统府公报 (台北市: 总统府第三局). 1967-03-28, (1839): 1 [2021-09-07]. (原始内容存档于2021-09-07).  参数|magazine=与模板{{cite journal}}不匹配(建议改用{{cite magazine}}|journal=) (帮助)